FASON İŞÇİLİK FATURASI DÜZENLEYENLERİN ADRESİNDE BULUNMAMASI FATURALARIN SAHTE OLDUĞUNU KANITLAMAZ

Danıştay 3. Daire 06.06.1995 gün, 1994/3927 E., 1995/1755 K., sayılı kararı ile; fason işçilik faturası düzenleyenlerin adresinde bulunmaması faturaların sahte ve yanıltıcı olduğunu kanıtlayamayacağına hükmetti.

Vergi Mahkemesi’nin “…ikmalen yapılan tarhiyatta tespit edilen matrah farkına konu katma değer vergisi yükümlünün dönem kazancının tespitinde gider olarak değil de indirilecek katma değer vergisi hesabında gösterilmesi, bu hususta tespitin ilgili dönem katma değer vergisi yönünden yapılması gerekirken dönem kazancında gider gösterilmeyen katma değer vergisinin matrah farkı olarak alınmasında isabet görülmediği, binek otolara ait akaryakıt gideri olarak bulunan 11.896.801 liralık matrah farkına davacının bir itirazı bulunmadığı belirtilmiş olup defter ve belgelerinden çıkarılmış olması nedeniyle kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesi gerektiği, resen yapılan tarhiyatta ise yükümlü şirket adına fatura düzenleyen ...`nin bilinen adresteki işyerini terk ettiği, yapılan araştırmada muhasebecisinde bulunan defter ve belgelerin tetkikinden adı geçen şahsın fason işçilik yapmadığı ve fatura aldığı şahısların da vergi ile ilgili ödevlerini yerine getirmeyip bilinen adreslerinde bulunamadıklarının tespit edildiği bu durumda, davacının bu kişiden aldığı faturaların gerçeği yansıtmadığı, bu nedenle resen yapılan cezalı tarhiyatta kanuna aykırılık bulunmadığı, ikmalen ve resen yapılan tarhiyatlarda geçici vergi salınamayacağı gerekçesiyle kısmen kabul ederek ikmalen salınan vergiyi 11.896.801 lira matrah farkı üzerinden kusur cezalı olarak tadilen, 238.069.250 lira matrah farkı üzerinden resen salınan vergi ve kaçakçılık cezasını aynen onayan geçici vergi terkin eden…” kararı temyiz edilmiştir. Temyizi kabul eden ve Vergi Mahkemesi’nin kararını bozan Danıştay 3. Daire’nin kararının gerekçesi ise şöyle;

“…İhtilaflı dönemde yükümlü şirketin fason işçilik faturası aldığı ... hakkında yapılan tespitleri içeren belgelerden, 29.4.1991 günlü işe başlama ile ilgili yoklama fişinden fason konfeksiyon dikişi yapacağı, işyerinde dört adet düz dikiş makinası ve bir adet overlok makinası bulunduğunun tespit edildiği, 18.11.1992 tarihinde yapılan yoklama ile de işini ve işyerini terk ederek İstanbul`a gittiği ve kesin terk tarihin bilinmediği saptanmıştır.

Bu tespitler ve dosyada mevcut sevk irsaliyelerinin incelenmesinden ...`nin işyerinde fason işçilik yaptığı ve yükümlünün de dikilmek üzere adı geçene kumaş gönderip dikilen gömlekleri teslim aldığı anlaşılmaktadır.

Bu durumda, ...`nin bilinen adreste bulunamaması, İstanbul`dan almış olduğu fason işçilik faturalarını düzenleyen şahısların adreslerinde bulunamaması ve muhasebecisinin sadece kanaate dayalı olarak ...`nin fason işçilik yapmadığına dair ifade vermesi bu faturaların sahte ve içeriği itibariyle yanıltıcı belge olduğunu göstermeye yeterli olmadığı gibi ilgili dönemde 672.792.316 liralık fason işçilik yaptıran yükümlü şirketin iş kapasitesi ve üretim gücü incelenmeden 238.069.250 liralık faturanın şişirilmiş ve gerçeği yansıtmayan fatura olduğunu kabul etmek, bulunan matrah farkının varsayıma dayandığını göstermektedir…”