Nüfuz ticareti suçu “Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar” bölümünde yer almaktadır. Nüfuz ticareti suçuna Türk Ceza Kanunu’nun 255. Maddesinde yer verilmiştir.

Bu suça ilişkin verilecek ceza; “kamu güveni”, “eşitlik ilkesi” “kamu görevlisine duyulan güven” kavramlarını korumaktadır.

Bu madde başlığı “Yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama” iken, 02.07.2012 tarihli ve 6352 sayılı Kanunun 89. maddesiyle metne işlendiği şekilde değiştirilmiştir. (Eski tarihli kararlarda hep bu isimle anılmaktadır.)

Bu suçla ilgili aynı rüşvet suçunda olduğu gibi bir düzenleme yapılmıştır. Hükmün içeriğinden bahisle 5 ana unsur bulunuyor diyebiliriz. Şöyle ki kanun koyucu; “kamu görevlisi üzerinde, nüfuz sahibi olduğundan bahisle, haksız bir işin gördürülmesi amacıyla girişimde bulunması için, doğrudan veya aracılar vasıtasıyla, kendisine veya bir başkasına menfaat temin eden kişi”yi tanımlayarak bu suçta olması gereken noktaları belirtmiştir.

Bu suçu işleyen kişinin kamu görevlisi olması halinde cezanın artırılacağını hükme bağlanmıştır. Bu suç özgü(mahsus) bir suç değildir ancak kamu görevlisinin failliği cezayı artırır. Şöyle ki bu suça ilişkin verilecek ceza; “iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. Kişinin kamu görevlisi olması halinde, verilecek hapis cezası yarı oranında artırılır. İşinin gördürülmesi karşılığında veya gördürüleceği beklentisiyle menfaat sağlayan kişi ise, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.”

Menfaat temini için anlaşmaya varılması suçun oluşması için yeterlidir, uygulamaya geçiliyor olmasının manası yoktur. Nüfuz kullanmanın kabul edilmemesi halinde de ceza yarı oranında indirilerek verilir. Menfaat temininin aracısı da müşterek fail olarak cezalandırılır. Kendisine menfaat sağlanan kişi de müşterek fail gibi cezalandırılmaktadır. İşin gördürülmesi sırasında başkaca bir suç oluşuyorsa ayrıca o suçtan dolayı ceza verilmektedir.

Bu suça ilişkin etkin pişmanlık halleri öngörülmemiştir. Madde metninde suç için anlaşmak bile suçu işlemiş sayılacağından etkin pişmanlığın hükmü kalmayacaktı diyebiliriz.

Kamu güvenine yönelik bir suç olduğu için, re’sen kovuşturulan bir suçtur.