Tefecilik Suçu “Ekonomik Suçlar” bölümünde yer almaktadır. İftira suçuna Türk Ceza Kanunu’nun 241. Maddesinde yer verilmiştir.

Bu suça ilişkin verilecek ceza; “ekonominin korunması”, “ekonomik düzenin işleyişi”, “haksız kazancın yasaklanması” kavramlarını korumaktadır.

Türk Ceza Kanunu’nda tefecilik suçu çok az bir düzenlemeye sahiptir. Bu madde hükmünde tefecilik ayrıntılı bir tanımlamaya girilmeden; temelde “kazanç elde etme amacıyla” şeklinde belirtilmiş ve devamında “ödünç para” verilmesi hüküm altına alınmıştır. Yani bu suç aslında bankacılık sisteminin yanında yasal yollardan para dolaşımı sistemini de korumaktadır. Ayrıca devlet eliyle kurulmuş banka veya kredi kuruluşlarından alınması gereken ödünç paranın şahıslar arasında dolaşımına engel olunmak istenmiştir.

Türk Ceza Kanunu’nda Tefecilik başlığını taşıyan 241. Madde; “Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır.” Diyerek tefecilik suçu için verilecek cezayı hükmün açıklanmasının geri bırakılması suçunun dışında bırakarak, bu suçtan ceza alanların hapis yatacağını hükme bağlamıştır.

Tüzel kişiler hakkında güvenlik tedbiri uygulanması başlığını taşıyan 242. Maddede ise; “Bu bölümde yer alan suçların işlenmesi suretiyle yararına haksız menfaat sağlanan tüzel kişiler hakkında bunlara özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur.” demektedir.